پروبیوتیک ها (مزایا و مکانیسم تاثیر گذاری)

پروبیوتیک یک اصطلاح عمومی برای فرآورده هایی است که شامل مخمر،باکتری و یا هر دوی آنهاست که می تواند شرایط محیطی اندام های گوارشی رابرای سلامت و بازده بهتر مناسب نماید یا پروبیوتیک ها مکمل میکروبی زنده اند که با بهبود بخشیدن توازن میکروبی دستگاه گوارش، اثرات سودمندی در حیوانات دریافت کننده آنها ایجاد می کنند.

مزایای پروبیوتیک ها:

• تحریک اشتها
• بهبود بالانس میکروبی روده
• سنتز ویتامین ها
• تحریک سیستم ایمنی
• تولید آنزیم های گوارشی
• مصرف کربوهیدراتها ی غیرقابل هضم
• تولید اسید لاکتیک و اسید های چرب
• کاهش pH دستگاه گوارش
• رقابت با سایر ارگانسیم ها برای اتصال به جایگاه گیرنده باکتری
مکانیسم اثر پروبیوتیک ها به طور کلی:
۱ ) حفظ جمعیت میکروبی مفید در دستگاه گوارش:
الف – رقابت برای متصل شدن به جایگاه های اتصال موجود در سلول های بافت پوششی روده.
ب – رقابت برای دریافت مواد مغذی یا سوبستراها.
ج – چسبیدن به میکروارگانیسم های بیماریزا و کمک به حذف آنها از بدن میزبان.
د – تولید ترکیبات ضد باکتری.
۲) افزایش میزان دریافت غذا و بهبود هضم آن:
الف – نقش فلور روده.
ب – متابولیسم مواد مغذی.
ج – افزایش ماندگاری مواد مغذی.
د – سنتز ویتامین ها.
ه – تحریک اشتهاء
۳) تغییر در متابولیسم باکتریایی :
الف – فعالیت آنزیم های گوارشی و باکتریایی.
ب – کاهش تولید آمونیاک و فعالیت آنزیم اوره آز.
۴) تحریک سیستم ایمنی :
الف – تحریک تولید پادتن ها.
ب – افزایش فعالیت سلول های بیگانه خوار.
ج – افزایش سطح پروتئین تام سرم و بالارفتن نسبت گلبولین ها و آلبومین ها.
د – افزایش تعداد گلبول های سفید.
ه – ترغیب و افزایش مقاومت لمفوسیت هایT و افزایش تولید پادتن های ضد سالمونلا.